Boekhandels zijn verslavend. In elk geval voor mij. Ik kan er uren doorbrengen. Een schatkamer vol verborgen schatten. Geheimen die jij ook mag leren kennen als je ze leest.
Vorig jaar februari was ik in Brugge. Nog net Corona naïef. Heel naar Hollands weer. Rond nul graden en regen. Maar dat heeft iets.
Midden in de stad, kwam ik langs een prachtige boekwinkel. Het toen nieuwe boek van Bart van Loo over de Bourgondiërs lonkte in de etalage. Maar toen, een boekhandelaar die je verhalen vertelt, meeneemt in zijn formidabele belezenheid. Mij het gevoel gaf minstens zo belezen te zijn.. Dat doen goede boekhandelaars, of liever ze oordelen niet. Hij was 88 jaar en herlas met nieuwe, aandachtiger interesse en meer inzicht de boeken die hij ooit las. Dat kan dus ook. Dan hoef ik geen boeken meer te kopen.
Boeken zijn verleiding. Boeken bekijken, aanraken, doorbladeren en ruiken. Eerste kennismaking. Eerste aanraking. Eerste keer doorbladeren. En dan, mee naar huis! Bestellen bij de boekhandel kan nu twee keer per week. De spannende afwachting, de pijnlijke teleurstelling als het er nòg niet is, verdiepen je geluk. Anders dan bij het zweterige Amazon, het onpersoonlijke Bol, komt het niet per stinkend dieselbusje maar wordt het op de fiets gebracht. Ik zal blij zijn als ik weer naar mijn boekwinkel kan.
Leve de boekhande(laar)!